Zabawa jest podstawową aktywnością dzieci. Podczas zabawy swobodnej , niekontrolowanej, trwa proces nauki tego, czego dzieci potrzebują i same do tego dążą : poznawanie siebie samego w relacjach ze światem - ze światem bezprzemocowym ( dzieci są autentyczne w swoich zachowaniach i przemoc nie ma miejsca w ich świecie - przypominając: przemoc to intencjonalne, ukierunkowane działanie podczas relacji , w której występuje wyrażna dysproporcja siły i znaczenia ). Podczas zabaw , tych ukierunkowanych, dzieci uczą się poznawania siebie samych ( świadomości własnych kompetencji i umiejętności ) w relacjach ze światem dorosłych, dość powszechnie światem przemocowym ( na przykład nakazy, zakazy, porównania, określenia, epitety, nagrody i kary , czyli zachowania intencjonalne, służące do zaspokojenia potrzeby jednej ze stron ). Im bardziej wolny i świadomy nauczyciel, tym więcej przestrzeni do bycia sobą da dzieciom. Tym więcej uważności poświęci na relacje oparte na szacunku i wsparciu dziecięcej indywidualności i autentyczności. Z tym większym spokojem pomoże odnaleźć się dzieciom w sytuacjach konfliktu z innymi dziećmi , bądż ze sobą samym ( dziecko potrzebuje ogromnego wsparcia w zrozumieniu swojego zachowania, kierowanego emocjami, za którymi ukryte są potrzeby ). Im więcej spokoju i akceptacji siebie ma w sobie nauczyciel, tym więcej spokoju i akceptacji siebie przekaże dzieciom. Bez oceniania. Bez interpretowania. Bez przerażenia . Bez przymusu bycia ideałem i tworzenia ideałów. Bez zewnętrznych zasad i granic. Dlatego, że ma je w sobie. I jest ich świadom.
Ktoś kiedyś powiedział: Dzieci nie są miłe , ani dobre, ani grzeczne, ani niegrzeczne. One są autentyczne. I jednocześnie każdym swoim zachowaniem pokazują nam wszystko, co w nich żywe. Jeśli jest im smutno, z powodu niezaspokojonej jakiejkolwiek potrzeby, towarzysząc im w tym smutku, dajemy przestrzeń i czas, aby poznały i zaakceptowały siebie takimi, jakimi są, co w życiu przynosi ulgę i spokój , oraz daje umiejętność podejmowania odpowiedzialności za własne życie i zachowanie spokoju i godności niezależnie od tego, co ktoś powie, czy zrobi.
W taką moc pragniemy wyposażyć nasze dzieci. W moc własnej godności i dążenia do samorealizacji w życiu , świadomości własnych granic (potrzeb) , oraz przekonania, że są OK , takimi , jakimi są. Chcemy , ucząc się od nich, aby dorastając, coraz bardziej były świadome również potrzeb innych ludzi, co jest naturalnym następstwem świadomości swoich własnych potrzeb i umiejętności odnalezienia się w relacjach ze światem ,w zadbaniu o siebie w pokojowy sposób. Proces trwa dzień w dzień. Każdy dzień obfituje w inne, tak różne doświadczenia. Każda chwila jest niepowtarzalnym momentem do wspierania życia i umiejętności jego pokojowego, z dobrem dla wszystkich wykorzystania.
Z pozdrowieniami dla Naszych Rodziców
Agnieszka Satalecka - dyrektor przedszkola i szkoły , pedagog, nauczyciel bloku przyrodniczego, mediator, doradca rodzinny, od lat zafascynowana w swojej pracy założeniami Porozumienia bez Przemocy doktora Marshalla B. Rosenberga oraz idei wychowawczych duńskiego pedagoga i terapeuty rodzinnego Jesper Juula.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz