W tych zabawach oddechowych dziecko nie dmucha przez słomkę, ale wciąga powietrze, przysysając elementy, które ma unieść lub przenieść. Należy dziecku to pokazać i wyjaśnić, gdyż ćwiczenie to, tylko z pozoru jest proste i niektóre dzieci mogą mieć problem z wykonaniem tego zadania. Trzeba zwrócić uwagę na trzymanie słomki w wargach (nie w zębach) oraz na wciąganie powietrza przez słomkę (nie dmuchanie w słomkę).
W przypadku dużych trudności z przysysaniem elementów, słomkę można przyciąć, skrócić.
Z punktu logopedycznego tego rodzaju zabawy wpływają na lepszą pracę podniebienia, rozluźnienie mięśni fonacyjnych i uaktywnienie dolnych partii układu oddechowego. Dodatkową ich zaletą jest możliwość rozwijania i doskonalenia wielu innych sprawności i umiejętności. Wszystko zależy od pomysłowości i kreatywności osoby dorosłej.
Przykłady zabaw:
1. Biedronka
Należy przygotować: sylwetę biedronki, małe kółka( wycięte z papieru) i słomkę.
Dziecko przenosi za pomocą słomki, kropki na skrzydła biedronki. Po wykonaniu zadania przelicza ilość kropek. Dodatkowo można określić ilość kropek, które dziecko ma przenieść (doskonali umiejętność, przeliczania).
Tę zabawę można wykorzystać w celu rozwijania umiejętności czytania. Przygotować należy karteczki z literami (w tym przykładzie z samogłoskami) i napis BIEDRONKA z pustymi polami w miejscu samogłosek. Zadaniem dziecka jest uzupełnienie napisu właściwymi głoskami. Może to zrobić przenosząc karteczki z samogłoskami za pomocą słomki bądź układać rękoma (zwracamy uwagę, aby układane litery nie były odwrócone czy też ułożone „do góry nogami”).
Zabawa może posłużyć do rozwijania umiejętności matematycznych (np. odejmowania).
Dziecko nanosi na biedronkę siedem kropek. Zgodnie z treścią wiersza „Jak biedronka kropki zgubiła”, kolejno zabiera – przy użyciu słomki – jedną kropkę i przelicza pozostałe. W trakcie dziecko może dokonywać prostych operacji matematycznych w oparciu o pytania: ile było kropek? Ile kropek zgubiła biedronka? Ile kropek zostało? (dziecko odpowiada przeliczając elementy).
Jak biedronka zgubiła kropki /W. Chotomska)
W poniedziałek bardzo rano
Pierwsza kropka wpadła w siano.
Drugą kropką wiatr we wtorek
Grał w siatkówkę nad jeziorem.
W środę kos dał swoim dzieciom
Do zabawy kropkę trzecią.
W czwartek czwarta z siedmiu kropek
W świat ruszyła autostopem.
Piąta kropka w piątek rano
Wpadła w studnię cembrowaną.
Szóstą kotek wziął w sobotę
I nie oddał jej z powrotem.
A ta siódma przy niedzieli
Spadła w mieście z karuzeli.
2. Na łące
Przygotowujemy zieloną kartkę papieru, kartki papierowe w dwóch kolorach, z których wycinamy kwiatki, dodatkowo 2 kartoniki z nakreślonymi cyframi. Zamiast wyciętych kwiatków można wykorzystać: skrawki papieru czy też papierowe kuleczki.
Dziecko za pomocą słomki przenosi kwiatki na zieloną kartkę, tworząc łąkę.
Zabawę można wykorzystać do utrwalania położenia przedmiotów w przestrzeni (góra – dół, wyżej – niżej), znajomości cyfr i do przeliczania elementów.
W tym celu z boku naszej łąki układamy dwa kartoniki, na każdym kartoniku znajduje się jeden rodzaj kwiatka i cyfra (znak graficzny liczby) określająca liczebność kwiatków.
Według ułożonych z boku kartoników, dziecko nanosi za pomocą słomki na łąkę kwiatki w określonym kolorze, w określonej liczbie oraz na odpowiednią wysokość. Następnie pytamy dziecko, dostosowując pytania do wieku i możliwości dziecka. Starsze dzieci pytamy np. Ile jest kwiatków żółtych? Jakich kwiatków jest więcej? O ile więcej jest kwiatków białych? Ile kwiatków jest razem? Młodsze dzieci mogą wskazywać, przeliczać, pokazywać na palcach.
Pytania będą prostsze np. Pokaż gdzie żółte? Ile jest białych kwiatów? Policz tylko białe.
3. Nawlekamy korale
Przygotować należy kartkę papieru, kolorowe kółka. Na kartce rysujemy linię, na którą dziecko będzie nakładało za pomocą słomki kółka – korale.
Można zaproponować, aby dziecko układało korale w określony sposób, czyli dokończyło rozpoczęty wzór. Jest to układanie sekwencyjne. Na początku wykorzystujemy dwa kolory. Gdy dziecko rozumie zasadę układania, wprowadzamy układ trzyelementowy np.
żółty – czerwony – niebieski, stopniowo zwiększając ilość elementów, stosując elementy o różnym kształcie czy wielkości.
Dzieci starsze mogą układać koraliki z literami – sekwencje literowe, z sylabami – sekwencje sylabowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz